*** حضرت امام خميني (ره):

نقش زن در جامعه بالاتر از نقش مرد است براي اينكه زنان‚ بانوان علاوه بر اينكه خودشان يك قشر فعال در همه ابعاد هستند قشرهاي فعال را در دامن خودشان تربيت مي كنند. خدمت مادر به جامعه از خدمت معلم بالاتر است و از خدمت همه كس بالاتر است و اين امري است كه انبيا مي خواستند و مي خواستند كه بانوان قشري باشند كه همه آنها تربيت كنند جامعه را و شيرزنان و شيرمرداني به جامعه تقديم كنند.(صحيفه نور ج 14 صفحه 130 تاريخ: 25/12/59)

حضرت امام خميني (ره):

اين ولادت با سعادت[ولادت حضرت فاطمه سلام الله عليها] در زمان و محيطي واقع شد كه زن به عنوان يك انسان مطرح نبود و وجود او موجب سرافكندگي خاندانش در نزد اقوام مختلف جاهليت به شمار مي رفت. در چنين محيط فاسد و وحشتزايي‚ پيامبر بزرگ اسلام دست زن را گرفت و از منجلاب عادات جاهليت نجات بخشيد. و تاريخ اسلام گواه احترامات بي حد رسول خدا صلي الله عليه و آله به اين مولود شريف است‚ تا نشان دهد كه زن‚ بزرگي ويژه اي در جامعه دارد كه اگر برتر از مرد نباشد‚ كمتر نيست. پس اين روز‚ روز حيات زن و روز پايه گذاري افتخار و نقش بزرگ او در جامعه است.(صحيفه نور ج 14 صفحه 201 تاريخ 4/2/60)

زندگي زن در ميان ملتهاي عقب مانده قديم

زندگى زن در امتها و قبائل وحشى ، از قبيل ساكنين افريقا و استراليا و جزائر مسكون در اقيانوسيه و امريكاى قديم و غير اينها نسبت به زندگى مردان نظير زندگى حيوانات اهلى بود، آن نظرى كه مردان نسبت به حيوانات اهلى داشتند همان نظر را نسبت به زن داشتند، و به زنان با همان ديد مى نگريستند.

زندگي زن در ميان ملتهاي متمدن قبل از اسلام

در بين امتهاي متمدن قبل از اسلام مانند مردم چين و هند و مصر و ايران قديم نيز زن هيچگونه استقلال و آزادي نداشته، بلكه در همه شؤون زندگي اش تحت قيموميت و سرپرستي و ولايت مرد بوده و حق مداخله در هيچ شأني از شؤون اجتماعي را نداشته است.

در ميان اين قبايل از زن به عنوان يك انسان متوسط و ضعيف استفاده مي كردند،‌انساني كه هيچگونه حقي نداشت مگر اين كه به انسانهاي ديگر در امور زندگي كمك كند.

شخصيت زن از ديدگاه اسلام

اما دين مبين اسلام در قرآن مجيد زيباترين، شيواترين و رساترين تعبير را در ارتباط و همبستگي وجود زن و مرد دارد:

هن لباس لكم و انتم لباس لهن(آنها همانند لباس براي شما هستند و شما همانند لباس براي آنها هستيد.)

همانگونه كه لباس براي پوشش و زينت و مايه عفاف است زن و مرد براي همديگر نيز چنين نقشي دارند و هيچ يك از آن دو بر ديگري برتري ندارد.

در آيه 13 سوره حجرات نيز ملاك برتري را چنين معرفي مي نمايد:

يَأَيهَا النَّاس إِنَّا خَلَقْنَكم مِّن ذَكَرٍ وَ أُنثى وَ جَعَلْنَكمْ شعُوباً وَ قَبَائلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكرَمَكمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُم(اى مردم ما شما را از يك مرد و يك زن آفريديم و شما را تيره هايى بزرگ و تيره هايى كوچك قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد نه اينكه به يكديگر فخر كنيد و فخر و كرامت نزد خدا تنها به تقوى است و گرامى ترين شما باتقوى ترين شما است.)

تفسير برخي مفسرين در مورد اين آيه اين است كه اگر شما بخواهيد روي بدن فخر كنيد هم مرد از يك مرد و يك زن خلق شده و هم زن از يك مرد و يك زن بوجود آمده است نه خلقت مرد بالاتر از خلقت زن است و نه بر عكس.

شخصيت زن از ديدگاه امام خميني (ره):

***حضرت امام خميني (ره):

اسلام در وقتي كه ظهور كرد در جزيرتالعرب‚ بانوان حيثيت خودشان را پيش مردان از دست داده بودند‚ اسلام آنها را سربلند و سرافراز كرد‚ اسلام آنها را با مردان مساوي كرد. عنايتي كه اسلام به بانوان دارد بيشتر از عنايتي است كه بر مردان دارد. مردان بر ملت ها حق دارند و زن ها حق بيشتر دارند‚ زن ها مردان شجاع را در دامن خود بزرگ مي كنند. قرآن كريم انسان ساز است و زن ها نيز انسان ساز‚ وظيفه زن ها انسان سازي است. اگر زن هاي انسان ساز از ملت ها گرفته بشود‚ ملت ها به شكست و انحطاط مبدل خواهند شد‚ شكست خواهند خورد‚ منحط خواهند شد. زن ها هستند كه ملت ها را تقويت مي كنند‚ شجاع مي كنند. (صحيفه نور ج 11 صفحه 253 تاريخ: 12/11/58)

مقدمه اسلام براي زن ارزش و منزلت والائي را قائل است و براي دستيابي حقوق و جايگاه بانوان احکام و قوانين و برنامه هاي فراواني دارد که بسيار قابل تامل و تدبر است

اسلام براي زن ارزش و منزلت والائي را قائل است و براي دستيابي حقوق و جايگاه بانوان احکام و قوانين و برنامه هاي فراواني دارد که بسيار قابل تامل و تدبر است.هر زن مسلمان بايد شان اسلامي خود را بشناسد و از آن دفاع کند بايد بداند که خداوند درباره آنها چه قضاوتي دارند و از آنها چه مي خواهد و از آنچه که اسلام فرموده است دفاع کند.

از اينرو است که امروز بايد زن مسلمان با تکيه بر فرهنگ اسلامي و با شناخت معارف دين نسبت به انسان و جامعه و کرامت هاي انساني ونيز آشنايي با چهره هاي پر فروغ اسوه ها و الگوهاي مکتب در اشاعه هر چه بيشتر فرهنگ قرآن و اهل بيت تلاش نمايد.

خانواده از دير زمان، ركن طبيعي و اساسي جوامع انساني به شمار مي رفته كه هم با ضرورت زندگي و هم باسرشت و طبيعت انساني سازگار بوده است، در اهميت و ارزش خانواده اين بس، كه گفته شده: خانواده نخستين آموزشگاه و پرورشگاه انسان، انتقال دهنده فرهنگ و تمدن، محل كسب ارزها و فضايل انساني و اخلاقي، زمينه ساز تكامل و تحول، كارگاه الگوسازي و سرنوشت سازي و در يك جمله سعادت و شقاوت جامعه در گرو تامين سلامت يا عدم سلامت خانواده است.

در نظام ارزشي اسلام خانواده از منزلت و قداست خاصي برخوردار است و در محيط خانواده، زنان مديريت داخلي اين واحد كوچك اجتماعي را به عهده دارند و در سايه تلاش آنان مشكلاتي همچون، احساس بي هويتي، احساس ناامني اجتماعي، محروميت از داشتن الگوي مناسب شخصيتي، ترس و اضطراب، بي هدفي، كمبودهاي عاطفي و ... رخت بر مي‌بندد و شخصيت و ساختمان رواني اعضا شكل مي‌گيرد و روح آنها تلطيف مي‌شود. بنابراين مشعل دار عاطفه انساني در محفل خانواده و درجامعه بزرگ بشري، وجود پاك و دلهاي بي آلايش مادران است و نقش رهبري آنها از جهت پاسداري از ارزش هاي انساني اسلامي بسيار مهم وخطير مي‌باشد وبه جرأت مي‌توان گفت، بدون وجود مادري پاك نهاد، تربيت با مشكلاتي جدي روبروست.

زن علاوه بر وجهه انساني خويش و نيز نقش اجتماعي اش در سطح جامعه كلان، در سطح خانواده نيز داراي نقش و مسئوليت هاي چندي است كه تربيت صحيح فرزندو پاسداري ازكيان انساني و ديني خانواده، مهمترين وظايف او، به عنوان مادر و همسر مي باشد. امام خميني (ره) در اين زمينه نيز انديشه‌هاي ارجمندي را ارائه كرده اند و بويژه درباره نقش اساسي مادر در شكل دادن به ساختار شخصيت كودك و تربيت صحيح فرزندان در جهت تامين سعادت و رشد جامعه، سخنها و خطابهاي بلندي دارند. امام (ره) در جاي جاي سخنان و نظراتشان، بر اين نكته اشارت دارند كه نقش مادري و همسري زن مسلمان بانقش اجتماعي يا سياسي و اقتصادي و فرهنگي او در سطح جامعه تزاحمي ندارد و اساس نبايد تزاحمي داشته باشد. از اين روست كه با توجه با اهميت كانون خانواده، شغل اول و اصيل زنان را تربيت فرزند مي دانند، چرا كه تربيت صحيح فرزند يا انسان سازي از كاركردهاي اساسي خانواده است و اين مهم عمدتا از مادر ساخته است. اين نقش براي زنان نقشي غريزي است و بي اهميت شمردن و سركوب كردن آن، پيامدهاي ناهنجار رواني و رفتاري براي كودك، مادر و جامعه به همراه دارد. در راستاي اين تحليلها و خطابها، حضرت امام خميني (ره) بر آنند كه ايفاي اين نقش عظيم انساني و الهي از طرف زنان از سويي در گرو همراه ساختن تعليم و تربيت ابعاد عليم و ايمان فرزندان با تهذيب نفس و اصلاح اخلاق خانواده است و از سويي ديگر در گرو مسئوليت هاي اساسي زن مسلمان در برابر مسائل و مقتضيات اجتماعي جامعه اسلامي مي‌باشد.

با نگاهي به آموزه هاي ديني منشعب از كلمات وحي و ائمه اطهار عليهم السلام بخوبي در مي يابيم كه يكي از نقش هاي زنان در خانواده نقش بي بديل مادري است. خداوند به حرمت اين نقش و به حكمت نيازمندي هايي كه اين نقش براي تاثير گذاشتن روي فرزندان دارد از هيچ چيز دريغ نفرموده و دو قابليت عظيم را به زن داده است:
1 ـ قدرت تحول

2 ـ قدرت تحمل

همه رهبران بزرگ جهان براي اداره امور و بهبود در امور، نيازمند به اين دو وصف هستند قدرت تحول و ديگر قدرت تحمل، خداوند كلام مادر را تاثير گذار كرده است وچون او از در عاطفه كه در باز قلب انسانهاست، وارد مي‌شود كلام و كردارش بسيار اثر گذار است امروز روانشناسي مدرن نيز اين مطلب را تاييد كرده است كه پژواك صداي مادر هفت برابر صداي پدر در روح و جان فرزندان تاثير گذار است. يعني اگر يك بار مادر براي نماز، براي صداقت، براي درستي با فرزندان صحبت كند هفت برابر كلام پدر تاثير مي‌گذارد و قدرت شگفت ديگر قدرت تحمل مادر است كه اگر نبود اين قدرت نسل بشر منقرض مي‌شد خداوند از همه داننده تر و بيننده تر است تحملي به مادر داده است كه مي فرمايد: مادر به زحمت وسختي 9 ماه تمام فرزند را در وجود خود حمل مي‌كند.

با توجه به اين مطلب براحتي مي‌توان اذعان داشت كه خانواده مبناي جامعه انساني است، درست مثل سلول كه مبناي پيكره آدمي است، جامعه هاي سرافراز، مستقل، سختكوش، ارزش مدار و دانا قطعا داراي خانواده هاي با همين صفات هستند و خانواده هاي سرافراز، مستقل، سختكوش، ارزش مدار و دانا قطعا داراي زناني با همين صفات هستند اين موضوع آن قدر ارتباط مستقيم و مستمر و مستحكم دارد كه امام خميني (ره) در فرازي راه بلند اين ربط منطقي را كوتاه مي نمايد و مي فرمايند: سعادت و شقاوت ملتها به وجود مادران بستگي دارد.
اين مطلب مي‌رساند كه زن محور خانواده است و خانواده محور جامعه و جامعه سرنوشت بشريت را در يك برهه از تاريخ و جغرافياي مشخص معلوم مي‌كند همه اينها وا مي دارد تا ما به يك «بازتعريف» و «بازشناسي» و كاوش نظري در موضوع خانواده دست يابيم تا بر اساس آن بتونيم وضعيت موجود خود، خانواده و جامعه را ترسيم و نقاط قوت را با قدرت ادامه دهيم و نقاط ضعف را با ظرافت درست مثل جراحي سخت كه بافت بيمار را از بافت سالم جدا مي‌كند، طرد كنيم.

آنچه كه اسلام در چارچوب زندگي از زن خواسته است، شوهر داري نيكو و تربيت صحيح فرزندان و نهايتا ايجاد ارامش ومحبت و گرمي در كانون خانواده است.

به موازات سرپرستي مرد در خانواده و مسئوليت او در خصوص كسب درآمد، زن نيز معمولا مديريت امور داخلي خانه را به عهده دارد و مسئوليت هاي مهمي هم متوجه اوست. يكي از جنبه هاي مهم مديريت زن، تنظيم دخل و خرج براي تامين مايحتاج اعضاء است. بنابراين اگرچه ركن مهمي از اقتصاد خانواده به مرد سپرده شده است اما ركن ديگر در اختيار زن است. اسلام همانگونه كه مرد را موظف به كسب و كار و توسعه زندگي براي اهل و عيال خود مي داند، زن را هم موظف به امانتداري در اموال شوهر و اعتدال و حسن تدبير در مصرف مي شمارد. چنين زني مانند درآمدي پرسود و به مثابه شغل دوم مرد معرفي شده است.

در اسلام با هزاران هزار استدلال و برهان عقلي و نقلي و روايي به خوبي اثبات مي‌گردد كه وظيفه اصلي و محوري و حقيقي زن حضور فعال و پوياي او در كانون خانواده است. زيرا خانواده هسته اوليه تشكيل جوامع انساني است و اجتماع مجموعه اي متشكل از تعداد زيادي خانواده است. و از اين رو جامعه بسياري از نيازهاي خود را توسط خانواده و كاركردهايي كه براي آن متصور است مرتفع مي‌سازد. «بقاي نسل» از ضروري ترين نيازهاي جامعه است كه توسط خانواده تامين ميشود. افزون بر اين خانواده وظايف متعدد ديگري از قبيل فعاليتهاي اقتصادي، تعليم و تربيت و اجتماعي كردن فرد را نيز بر عهده دارد. در واقع خانواده به عنوان عامل واسطي است كه قبل از ارتباط مستقيم فرد با جامعه و گروه ها و سازمان هاي درون آن، نقش مهمي در انتقال هنجارهاي اجتماعي و ارزشهاي فرهنگي به عهده دارد. از سوي ديگر خانواده چه در تشكيل چه در ادامه حيات و چه در تحقق كاركردهايي كه از آن انتظار مي‌رود به وجود و همكاري توام مرد و زن نياز دارد. و بلكه جنبه هايي از حيات خانواده كه تاثير مستقيم در نظام اجتماعي و جامعه كلان دارد در بسياري از موارد بيشتر تحت نفوذ مادر خانوده است.

در فرايند «اجتماعي شدن» فرد خانواده از اهميت ويژه اي در همنوايي عميق وي باهنجارهاي اجتماعي و پذيرش ارزشها برخوردار است. چگونگي شخصيت انسان ناشي از فعل و انفعالات روحي و رواني او در دوران كودكي است كه غالبا در خانواده سپري مي‌شود و از آنجا كه اين دوران ارتباط كودك در غالب موارد با مادر است مي‌توان به نقش حساس مادر در پايه ريزي شخصيت فرد و ميزان جامعه پذيري و هماهنگي او با نظام ارزشي حاكم بر جامعه اش پي برد. تعليم و تربيت اوليه فرد نيز غالبا از همين دوران كودكي و ازطريق حركات و سكنات و امر و نهي والدين به ويژه مادرـ به لحاظ حجم بيشتر ارتباط مادر و كودك در غالب موارد ـ بنا گذاشته مي‌شود و بعضا افراد حتي تا سنين بالا نيز از تاثيرات تربيتي خانواده بي نصيب نيستند.

يك ميليون زن آمريكايي روسري سر كردند

به گزارش پرس تي وي،  يك ميليون زن غيرمسلمان درآمريكا تصاويري از خود را كه در آنها روسري بر سر دارند، بر روي صفحه «يك ميليون حجاب براي شيماالعوضي» يك مهاجر عراقي كه در ماه مارس به طور وحشيانه در خانه اش به قتل رسيد، در وب سايت فيس بوك بارگذاري كرده اند.

جين يونس، مدير دفتر كليساي يك شاخه مسيحي در شهر نشنال سيتي ايالت كاليفرنيا، روز يكشنبه(14 فروردين 1391) درمقاله اي كه روزنامه واشنگتن پست آن را منتشر كرد، نوشت: وي در حمايت از خانواده و دوستان شيما العوضي پوشش اسلامي برسرخواهد گذاشت.

يونس گفت: «من انتظار واكنش را دارم اما مسئله همين است. بايد در اين مورد بحث كرد.»

اين مدير59 ساله دفتر كليسا يكي از خيل زنان غيرمسلماني است كه با شيما العوضي 32 ساله اعلام همبستگي كرده اند.العوضي، مادر 5 فرزند، 21 مارس در خانه خود واقع در شهر ال كاجون، كاليفرنيا، بيهوش پيدا شد. وي بر اثر شدت جراحات وارده در حالي كه در خون خود غلتيده بود، جان خود را از دست داد. كنار اين زن يادداشتي يافت شد كه روي آن نوشته شده بود: «تروريست به خانه ات برگرد.»

چادر، پيش از آن‏كه يك حجاب اسلامى باشد، يك حجاب ايرانى است

رهبر معظم انقلاب اسلامی در یکی از سخنان مشهور خود فرموده اند: زنان ما مى‏خواهند حجاب خودشان را حفظ كنند. چادر را هم دوست دارند. چادر، لباس ملى ماست. چادر، پيش از آن‏كه يك حجاب اسلامى باشد، يك حجاب ايرانى است. مال مردم ما و لباس ملى ماست.

به نظر ما، بحثهايى كه درباب پوشش زن مى‏شود، بحثهاى خوبى است كه انجام مى‏گيرد؛ منتها بايد توجه كنيد كه هيچ بحثى در اين زمينه‏هاى مربوط به پوشش زن، از هجوم تبليغاتى غرب متأثر نباشد؛ اگر متأثر از آن شد، خراب خواهد شد.

 مثلاً بياييم با خودمان فكر كنيم كه حجاب داشته باشيم، اما چادر نباشد؛ اين فكر غلطى است.

نه اين‏كه من بخواهم بگويم چادر، نوع منحصر است؛ نه، من مى‏گويم چادر بهترين نوع حجاب است؛ يك نشانه‏ى ملى ماست؛ هيچ اشكالى هم ندارد؛ هيچ منافاتى با هيچ نوع تحركى هم در زن ندارد. اگر واقعاً بناى تحرك و كار اجتماعى و كار سياسى و كار فكرى باشد، لباس رسمى زن مى‏تواند چادر باشد و - همان‏طور كه عرض كردم - چادر بهترين نوع حجاب است.

البته مى‏توان محجبه بود و چادر هم نداشت؛ منتها همين‏جا هم بايستى آن مرز را پيدا كرد. بعضيها از چادر فرار مى‏كنند، به خاطر اين‏كه هجوم تبليغاتى غرب دامنگيرشان نشود؛ منتها از چادر كه فرار مى‏كنند، به آن حجاب واقعى بدون چادر هم رو نمى‏آورند؛ چون آن را هم غرب مورد تهاجم قرار مى‏دهد!

شما خيال كرده‏ايد كه اگر ما چادر را كنار گذاشتيم، فرضاً آن مقنعه‏ى كذايى و آن لباسهاى «و ليضربن بخمرهنّ على جيوبهنّ»(۶) و همانهايى را كه در قرآن هست، درست كرديم، دست از سر ما بر مى‏دارند؟

 نه، آنها به اين چيزها قانع نيستند؛ آنها مى‏خواهند همان فرهنگ منحوس خودشان عيناً اين‏جا عمل بشود؛ مثل زمان شاه كه عمل مى‏شد. در آن زمان، زن اصلاً پوشش و حجابى نداشت؛ حتّى در اين‏جاها وقتى نوبت به اين كارها مى‏رسد، بى‏بندوبارى خيلى بيشتر هم مى‏شود، كمااين‏كه در زمان شاه، بى‏بندوبارى‏يى كه در همين شهر تهران و بعضى ديگر از شهرهاى كشور ما بود، از معمول شهرهاى اروپا بيشتر بود! 

 بنابراين، بايد بدقت و با نهايت كنجكاوى و بدون اغماض، مسائل ارزشى را رعايت كرد.

بيانات مقام معظم رهبرى در ديدار با اعضاى شوراى فرهنگى، اجتماعى زنان، جمعى از زنان پزشك متخصص، و مسؤولان اولين كنگره‏ى حجاب اسلامى، به مناسبت ميلاد حضرت فاطمه‏ى زهرا(س) – دی ماه ۱۳۷۰

لایحه حمایت از تولید پارچه چادر مشکی به مجلس می رود